De Rechter Spreekt :
Rusland negeert vonnis van Den Haag
In 2013 enterde Rusland het Greenpeace-schip Arctic Sunrise en arresteerde de dertig bemanningsleden.
Greenpeace protesteerde tegen de olieboringen aan de Noordpool.
De bemanning werd na twee maanden vrijgelaten nadat ze amnestie van Poetin hadden gekregen. Het schip lag bijna een jaar aan de ketting.
Greenpeace klaagde daarop Rusland aan voor het Permanent hof van Arbitrage in Den Haag. Het Hof bevestigde deze zomer dat Rusland het internationaal recht heeft overtreden toen het de Arctic Sunrise enterde. Het Hof stelde dat de actie van de milieuorganisatie viel onder het eeuwenoude beginsel van vrijheid van wereldzeeën. Moskou werd veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding (die nog moet worden vastgesteld).
Moskou laat weten dat het de autoriteit van het Hof niet erkent, ook al is het samen met veel andere landen aangesloten bij deze Internationale rechtbank. Rusland houdt vol dat de bemanning van het Greenpeace-schip zich schuldig maakte aan piraterij. Volgens Rusland zet het Hof in Den Haag aan tot ‘niet vreedzaam protesteren’.
Greenpeace protesteerde tegen de olieboringen aan de Noordpool.
De bemanning werd na twee maanden vrijgelaten nadat ze amnestie van Poetin hadden gekregen. Het schip lag bijna een jaar aan de ketting.
Greenpeace klaagde daarop Rusland aan voor het Permanent hof van Arbitrage in Den Haag. Het Hof bevestigde deze zomer dat Rusland het internationaal recht heeft overtreden toen het de Arctic Sunrise enterde. Het Hof stelde dat de actie van de milieuorganisatie viel onder het eeuwenoude beginsel van vrijheid van wereldzeeën. Moskou werd veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding (die nog moet worden vastgesteld).
Moskou laat weten dat het de autoriteit van het Hof niet erkent, ook al is het samen met veel andere landen aangesloten bij deze Internationale rechtbank. Rusland houdt vol dat de bemanning van het Greenpeace-schip zich schuldig maakte aan piraterij. Volgens Rusland zet het Hof in Den Haag aan tot ‘niet vreedzaam protesteren’.
Gerecht US onderzoekt klimaatbeleid Exxon
De openbare aanklager van New York dagvaardigde in november dit jaar de oliemaatschappij Exxon Mobil. Het gerecht verdenkt Exxon ervan zijn beleggers te hebben voorgelogen over de risico’s van de klimaatopwarming.
Mogelijk komen de uitlatingen en publicaties van Exxon over de klimaatopwarming niet overeen met de eigen onderzoeksresultaten daarover. Het onderzoek van het gerecht heeft betrekking op een periode van tien jaar waarin Exxon volop klimaatsceptische organisaties financierde.
Mogelijk komen de uitlatingen en publicaties van Exxon over de klimaatopwarming niet overeen met de eigen onderzoeksresultaten daarover. Het onderzoek van het gerecht heeft betrekking op een periode van tien jaar waarin Exxon volop klimaatsceptische organisaties financierde.
Raad van State: Vlaamse minister moet nieuwe beslissing nemen voor nertsenkwekerij
De BVBA Nertskwekerij Truyman in Beveren Waas, (Oost Vlaanderen), verkreeg in 2010 een vergunning om 20 jaar lang een nertsenkwekerij voor 16.200 dieren uit te baten.
Op 14 juni 2013 vroeg ze een milieuvergunning aan om de kwekerij uit te breiden tot 27.000 nertsen. De deputatie van Oost Vlaanderen verleende die vergunning op 21 november 2013 op basis van positieve adviezen van o.a. de dienst Ruimtelijke Ordening.
De VZW Gaia ging in beroep tegen die vergunning bij de Vlaamse minister van Omgeving, Natuur en landbouw. De minister volgde de argumenten van Gaia en de vergunning van de Bestendige Deputatie voor de nertsenkwekerij werd op 5 januari 2015 opgeheven.
Het argument van de minister was dat dierenwelzijn sinds de zesde staatshervorming een Vlaamse bevoegdheid is, en dat de Vlaamse minister, bevoegd voor dierenwelzijn, in zijn beleidskeuze opnam: ‘Een verbod op de oprichting van nieuwe pelsdierhouderijen en op uitbreiding van bestaande pelsdierhouderijen’. In Wallonië en Brussel is al een verbod op pelsdierenkwekerij van kracht.
De advocaat van de nertsenkwekerij wees er op dat de beslissing van de minister om de vergunning te weigeren was gebaseerd op slechts één argument, en dat was enkel een beleidsintentie van de minister van dierenwelzijn die nog niet in een wetgeving was omgezet.
De Raad van State volgde de verwerende partij (de pelsdierenkwekerij) hierin en vernietigde de weigeringsbeslissing voor de uitbreiding van de vergunning van de nertsenkwekerij. De Raad van State beval in haar arrest van 18 juni 2015 de Vlaamse minister om binnen de vijf maanden een nieuwe beslissing te nemen over de aangevraagde uitbreiding.
Arme minister Schauvlieghe. Nu volgt ze eens niet de aanvraag voor een bedrijf, en dan krijgt ze ongelijk.
In Vlaanderen zijn 17 nertsenkwekerijen actief. Jaarlijks worden een 150.000 à 160.000 dieren gekweekt. Hoe zit dat nu met het regeerakkoord om geen nieuwe (of uitbreidingen van) nertsenkwekerijen te vergunnen? Het ontwerp van het uitdovingsvoorstel werd al meermaals van de agenda van de ministerraad afgevoerd. ‘De besprekingen lopen nog’ is de officiële verklaring. De echte reden is dat de regeringspartijen CD&V en Open VLD tegengas geven.
De jongerenpartij van de CD&V heeft het moeilijk met de tegenwerking van de moederpartij en lieten dat in november ook duidelijk horen. Wim Soons, voorzitter van Jong-CD&V: ‘We ijveren voor een verbod op nertsenkweek in Vlaanderen, zoals in Wallonië en Brussel al het geval is. Het staat in het verkiezingsprogramma van onze partij, in Brussel werd het zelfs ingevoerd door een CD&V-staatssecretaris. In Nederland waren er tien keer meer nertsenkwekerijen dan in Vlaanderen, en toch is er onlangs beslist om een verbod in te voeren’.
Op 14 juni 2013 vroeg ze een milieuvergunning aan om de kwekerij uit te breiden tot 27.000 nertsen. De deputatie van Oost Vlaanderen verleende die vergunning op 21 november 2013 op basis van positieve adviezen van o.a. de dienst Ruimtelijke Ordening.
De VZW Gaia ging in beroep tegen die vergunning bij de Vlaamse minister van Omgeving, Natuur en landbouw. De minister volgde de argumenten van Gaia en de vergunning van de Bestendige Deputatie voor de nertsenkwekerij werd op 5 januari 2015 opgeheven.
Het argument van de minister was dat dierenwelzijn sinds de zesde staatshervorming een Vlaamse bevoegdheid is, en dat de Vlaamse minister, bevoegd voor dierenwelzijn, in zijn beleidskeuze opnam: ‘Een verbod op de oprichting van nieuwe pelsdierhouderijen en op uitbreiding van bestaande pelsdierhouderijen’. In Wallonië en Brussel is al een verbod op pelsdierenkwekerij van kracht.
De advocaat van de nertsenkwekerij wees er op dat de beslissing van de minister om de vergunning te weigeren was gebaseerd op slechts één argument, en dat was enkel een beleidsintentie van de minister van dierenwelzijn die nog niet in een wetgeving was omgezet.
De Raad van State volgde de verwerende partij (de pelsdierenkwekerij) hierin en vernietigde de weigeringsbeslissing voor de uitbreiding van de vergunning van de nertsenkwekerij. De Raad van State beval in haar arrest van 18 juni 2015 de Vlaamse minister om binnen de vijf maanden een nieuwe beslissing te nemen over de aangevraagde uitbreiding.
Arme minister Schauvlieghe. Nu volgt ze eens niet de aanvraag voor een bedrijf, en dan krijgt ze ongelijk.
In Vlaanderen zijn 17 nertsenkwekerijen actief. Jaarlijks worden een 150.000 à 160.000 dieren gekweekt. Hoe zit dat nu met het regeerakkoord om geen nieuwe (of uitbreidingen van) nertsenkwekerijen te vergunnen? Het ontwerp van het uitdovingsvoorstel werd al meermaals van de agenda van de ministerraad afgevoerd. ‘De besprekingen lopen nog’ is de officiële verklaring. De echte reden is dat de regeringspartijen CD&V en Open VLD tegengas geven.
De jongerenpartij van de CD&V heeft het moeilijk met de tegenwerking van de moederpartij en lieten dat in november ook duidelijk horen. Wim Soons, voorzitter van Jong-CD&V: ‘We ijveren voor een verbod op nertsenkweek in Vlaanderen, zoals in Wallonië en Brussel al het geval is. Het staat in het verkiezingsprogramma van onze partij, in Brussel werd het zelfs ingevoerd door een CD&V-staatssecretaris. In Nederland waren er tien keer meer nertsenkwekerijen dan in Vlaanderen, en toch is er onlangs beslist om een verbod in te voeren’.
De Raad van State schorste gedeeltelijk het Gewestelijk Ruimtelijk Uitvoeringsplan (GRUP) voor het Saeftinghedok, op vraag van de inwoners van Doel.
De schorsing is tijdelijke en geen vernietiging van het GRUP. Een behandeling ten gronde kan pas als de Raad van State een antwoord heeft gekregen op zijn prejudiciële vraag aan het Europees Hof van Justitie. De Raad vraagt daarin of de ’nieuwe techniek’ die de Vlaamse regering in het GRUP opnam, eerst natuurkerngebieden tot ontwikkeling brengen alvorens de gebieden voor de haven te ontwikkelen, wel wettelijk is. Het gebied dat in het GRUP opgenomen is, is Europees habitatrichtlijngebied.
De Raad van State denkt dat de nieuwe techniek onwettelijk is. En omdat het risico voor een teloorgang van de leefgemeenschap Doel te groot is, schorst de Raad het GRUP voor de hele Saeftinghedokzone en voor de gebieden er aan palend.
De schorsing is tijdelijke en geen vernietiging van het GRUP. Een behandeling ten gronde kan pas als de Raad van State een antwoord heeft gekregen op zijn prejudiciële vraag aan het Europees Hof van Justitie. De Raad vraagt daarin of de ’nieuwe techniek’ die de Vlaamse regering in het GRUP opnam, eerst natuurkerngebieden tot ontwikkeling brengen alvorens de gebieden voor de haven te ontwikkelen, wel wettelijk is. Het gebied dat in het GRUP opgenomen is, is Europees habitatrichtlijngebied.
De Raad van State denkt dat de nieuwe techniek onwettelijk is. En omdat het risico voor een teloorgang van de leefgemeenschap Doel te groot is, schorst de Raad het GRUP voor de hele Saeftinghedokzone en voor de gebieden er aan palend.
Vlaanderen heeft poldergraslanden slecht beschermd
Natuurorganisaties zoals Natuurpunt, SOS kustpolders en Vogelbescherming Vlaanderen voeren al jarenlang acties om ecologisch waardevolle natte poldergraslanden beschermd te krijgen. Elk jaar worden vele hectaren van deze unieke biotopen ontwaterd en omgeploegd om er akkers van te maken. Het beschermen van de poldergraslanden werd dan ook in het regeerakkoord 2014-2019 opgenomen.
De vorige regering besliste al op 27 maart 2009 om een beschermingsplan voor de kustpolders op te maken, maar daar bleef het bij. Sindsdien werden een 20% van deze polders omgezet naar akkers.
In juli dit jaar besliste de Vlaamse regering eindelijk om van de meer dan 12.000 ha historisch permanente poldergraslanden er 8.037 ha een bescherming te geven. Maar die bescherming door Leefmilieuminister Joke Schauvlieghe gebeurde, tot grote ontgoocheling van de natuursector, zeer krakkemikkig.
Een 4.988 hectare werd beschermd als natuurzone, dat wil zeggen dat de Vlaamse natuurbeschermingswetgeving er op van toepassing is. Prima zo. Maar de overige 3.049 ha verkreeg een dubieus statuut onder de landbouwregelgeving. Voor deze hectaren worden landbouwers vergoed met subsidies uit het Europees Gemeentelijk landbouwfonds in het kader van de vergroening van de landbouw.
Die Europese steunmaatregelen zijn in Vlaanderen omgezet in betwistbare vergroeningsmaatregelen, waarvan het effect op natuur erg beperkt zijn. Daarbij werkt die beperkte bescherming via subsidiëring slechts 5 jaar, daarna vervalt de steunmaatregel en kunnen de landbouwers deze poldergraslanden opnieuw omploegen.
De afdeling Wetgeving van de Raad van State heeft nu sterke bezwaren bij die bescherming. De Raad vraagt zich in haar advies van 5 november 2015 af waarom een deel van de landbouwgronden zijn uitgesloten van de bescherming onder de natuurwetgeving. De regering moet dat verschil kunnen verantwoorden, oordeelt de Raad, anders komt het gelijkheidsbeginsel in het gedrang. De Raad bevestigd daarmede de kritiek van de natuurorganisaties dat landbouwregels geen duurzame bescherming garanderen.
De vorige regering besliste al op 27 maart 2009 om een beschermingsplan voor de kustpolders op te maken, maar daar bleef het bij. Sindsdien werden een 20% van deze polders omgezet naar akkers.
In juli dit jaar besliste de Vlaamse regering eindelijk om van de meer dan 12.000 ha historisch permanente poldergraslanden er 8.037 ha een bescherming te geven. Maar die bescherming door Leefmilieuminister Joke Schauvlieghe gebeurde, tot grote ontgoocheling van de natuursector, zeer krakkemikkig.
Een 4.988 hectare werd beschermd als natuurzone, dat wil zeggen dat de Vlaamse natuurbeschermingswetgeving er op van toepassing is. Prima zo. Maar de overige 3.049 ha verkreeg een dubieus statuut onder de landbouwregelgeving. Voor deze hectaren worden landbouwers vergoed met subsidies uit het Europees Gemeentelijk landbouwfonds in het kader van de vergroening van de landbouw.
Die Europese steunmaatregelen zijn in Vlaanderen omgezet in betwistbare vergroeningsmaatregelen, waarvan het effect op natuur erg beperkt zijn. Daarbij werkt die beperkte bescherming via subsidiëring slechts 5 jaar, daarna vervalt de steunmaatregel en kunnen de landbouwers deze poldergraslanden opnieuw omploegen.
De afdeling Wetgeving van de Raad van State heeft nu sterke bezwaren bij die bescherming. De Raad vraagt zich in haar advies van 5 november 2015 af waarom een deel van de landbouwgronden zijn uitgesloten van de bescherming onder de natuurwetgeving. De regering moet dat verschil kunnen verantwoorden, oordeelt de Raad, anders komt het gelijkheidsbeginsel in het gedrang. De Raad bevestigd daarmede de kritiek van de natuurorganisaties dat landbouwregels geen duurzame bescherming garanderen.
Europese commissie volgt Vlaanderen niet in zaak transportbedrijf Essers
Het MER had de natuureffecten van zowel de vorige als de huidige uitbreiding van Essers moeten optellen. Dat is logisch, maar niet gebeurd. Het natuurherstel dat werd opgelegd bij de eerdere uitbreiding (2009), verdwijnt immers onder het beton van de nieuwe uitbreiding. En indien de optelsom van beiden uitbreidingen nadelig is voor de natuur, dan komt het niet Vlaanderen maar wel Europa toe om te oordelen of Essers kan genieten van een uitzondering. Die uitzondering kan enkel mits er geen enkel alternatief bestaat.
De Vlaamse regering gaf zich twee maanden bedenktijd om een beslissing in dit dossier te nemen.
Raad voor Vergunningenbetwisting en bouwberoepen
Als je niet akkoord gaat met een door de gemeente afgeleverde of geweigerde bouwvergunning kan je beroep aantekenen bij de bestendige Deputatie van je provincie.
Kan je je ook niet vinden in de beslissing van de bestendige Deputatie, dan kan je een verzoekschrift indienen bij de Raad voor Vergunninsbetwistingen in Brussel.
De Raad voor Vergunningsbetwistingen vernietigd elk jaar ongeveer een 60% van de deputatiebeslissingen over bouwberoepen. Zo waren er in 2014 een 300 vernietigde vergunningen, tegen een 200 validaties waarbij de Raad zich achter de beslissing van de deputatie schaart.
Volgens BART Weekers, Vlaams Ombudsman, die in zijn functie ook toeziet op klachten over bouwvergunningen, wijst dit op slecht werk van de deputaties.
Bart Weekers, in DE Standaard van 2 december 2015: “Vier op de tien afgeleverde vergunningen die voor de Raad voor Vergunningsbetwistingen door de beugel kunnen, dat is geen goeie score voor de Vlaamse deputaties. Niet het aantal bouwberoepen bij de provincies is het probleem, wel de kwaliteit van het werk van de deputaties. Die moet omhoog en de provincies zelf zijn de eersten om dat te beseffen”.
De Vlaamse regering gaf zich twee maanden bedenktijd om een beslissing in dit dossier te nemen.
Raad voor Vergunningenbetwisting en bouwberoepen
Als je niet akkoord gaat met een door de gemeente afgeleverde of geweigerde bouwvergunning kan je beroep aantekenen bij de bestendige Deputatie van je provincie.
Kan je je ook niet vinden in de beslissing van de bestendige Deputatie, dan kan je een verzoekschrift indienen bij de Raad voor Vergunninsbetwistingen in Brussel.
De Raad voor Vergunningsbetwistingen vernietigd elk jaar ongeveer een 60% van de deputatiebeslissingen over bouwberoepen. Zo waren er in 2014 een 300 vernietigde vergunningen, tegen een 200 validaties waarbij de Raad zich achter de beslissing van de deputatie schaart.
Volgens BART Weekers, Vlaams Ombudsman, die in zijn functie ook toeziet op klachten over bouwvergunningen, wijst dit op slecht werk van de deputaties.
Bart Weekers, in DE Standaard van 2 december 2015: “Vier op de tien afgeleverde vergunningen die voor de Raad voor Vergunningsbetwistingen door de beugel kunnen, dat is geen goeie score voor de Vlaamse deputaties. Niet het aantal bouwberoepen bij de provincies is het probleem, wel de kwaliteit van het werk van de deputaties. Die moet omhoog en de provincies zelf zijn de eersten om dat te beseffen”.
Raad van State schiet jachtwetten Schauvlieghe af
De vzw Vogelbescherming Vlaanderen (www.vogelbescherming.be) weet van wanten. De te jachtvriendelijke wetten van leefmilieuminister Schauvlieghe worden kordaat aangepakt.
In het recentste jachtopeningsbesluit van 28 juni 2013, waarin bepaald wordt hoe en welke wildsoorten mogen worden bejaagd, staan een aantal erg jachtvriendelijke bepalingen. De jacht op de patrijs, een rode lijstsoort, de bijzondere jacht op de vos, bijzondere jacht tijdens het broedseizoen of voorjaarstrekseizoen, jacht tijdens sneeuw en vorst, zijn er enkele.
Vogelbescherming vzw trok naar de raad van State met verzoek deze bepalingen te vernietigen.
De bijzondere bepalingen in het openingsbesluit zijn bedoeld om buiten het jachtseizoen jacht toe te laten om schade aan gewassen te vermijden. De voorwaarden om tot zulke jacht te kunnen overgaan waren niet erg streng.
Op 23 april 2015 vernietigde de Raad van State de bijzondere jacht in zijn geheel.
Daar hield het niet mee op. In het jachtvoorwaardenbesluit was voor jagers ook de mogelijkheid voorzien om eieren van ‘wilde fazanten’ in het veld te rapen, uit te broeden, de jongen op te kweken en terug uit te zetten in het jachtterrein.
Dank zij juridische acties van Vogelbescherming vzw werd uitzetten van fazanten in 2002 al verboden. Maar dit artikel 65 van het recente jachtvoorwaardenbesluit was niks minder dan Schauvlieghes achterpoortje om jagers toch nog fazanten te laten uitzetten.
De auditeur van de raad van State adviseerde in zijn verslag van 19 juni 2015 om dat artikel 65 te vernietigen. Het definitieve arrest wordt rond de jaarwisseling verwacht.
In het recentste jachtopeningsbesluit van 28 juni 2013, waarin bepaald wordt hoe en welke wildsoorten mogen worden bejaagd, staan een aantal erg jachtvriendelijke bepalingen. De jacht op de patrijs, een rode lijstsoort, de bijzondere jacht op de vos, bijzondere jacht tijdens het broedseizoen of voorjaarstrekseizoen, jacht tijdens sneeuw en vorst, zijn er enkele.
Vogelbescherming vzw trok naar de raad van State met verzoek deze bepalingen te vernietigen.
De bijzondere bepalingen in het openingsbesluit zijn bedoeld om buiten het jachtseizoen jacht toe te laten om schade aan gewassen te vermijden. De voorwaarden om tot zulke jacht te kunnen overgaan waren niet erg streng.
Op 23 april 2015 vernietigde de Raad van State de bijzondere jacht in zijn geheel.
Daar hield het niet mee op. In het jachtvoorwaardenbesluit was voor jagers ook de mogelijkheid voorzien om eieren van ‘wilde fazanten’ in het veld te rapen, uit te broeden, de jongen op te kweken en terug uit te zetten in het jachtterrein.
Dank zij juridische acties van Vogelbescherming vzw werd uitzetten van fazanten in 2002 al verboden. Maar dit artikel 65 van het recente jachtvoorwaardenbesluit was niks minder dan Schauvlieghes achterpoortje om jagers toch nog fazanten te laten uitzetten.
De auditeur van de raad van State adviseerde in zijn verslag van 19 juni 2015 om dat artikel 65 te vernietigen. Het definitieve arrest wordt rond de jaarwisseling verwacht.
Vogelbescherming aangeklaagd voor intimidatie
Vogelbescherming vzw (www.vogelbescherming.be) voert al een hele tijd actie om jagers te verplichten de afbakening van hun jachtgebied openbaar te maken.
Volgens de jachtwetgeving moeten jagers de gronden waarop ze het jachtrecht hebben in tekenen op plan en dit plan bezorgen aan de arrondissementscommissaris. Daar op het provinciehuis kan je de jachtplannen inkijken.
Wie dat effectief doet, schrikt zich vaak een hoedje. Want jagers tekenen heel vaak gronden in waarop ze geen enkel jachtrecht hebben, zoals je tuin bijvoorbeeld.
Vogelbescherming vzw wil dat de jachtplannen beter toegankelijk worden door ze via internet raadpleegbaar te maken. Reclamebureau D’M&S werd aangesteld om er een rond campagne op te zetten. De in nieuwsbladen gepubliceerde affiche met een tuin, een speelgoedeendje en een dreigende tweeloop was het gevolg ervan.
De Hubertusvereniging Vlaanderen, de vereniging die de jagers vertegenwoordigd, heeft voor de affiche een klacht ingediend bij het Centrum voor gelijkheid van Kansen en racismebestrijding. Volgens de jagers is de affiche van vogelbescherming een inbreuk op de antidiscriminatiewetgeving van 2007 wegens intimidatie.
Volgens de jachtwetgeving moeten jagers de gronden waarop ze het jachtrecht hebben in tekenen op plan en dit plan bezorgen aan de arrondissementscommissaris. Daar op het provinciehuis kan je de jachtplannen inkijken.
Wie dat effectief doet, schrikt zich vaak een hoedje. Want jagers tekenen heel vaak gronden in waarop ze geen enkel jachtrecht hebben, zoals je tuin bijvoorbeeld.
Vogelbescherming vzw wil dat de jachtplannen beter toegankelijk worden door ze via internet raadpleegbaar te maken. Reclamebureau D’M&S werd aangesteld om er een rond campagne op te zetten. De in nieuwsbladen gepubliceerde affiche met een tuin, een speelgoedeendje en een dreigende tweeloop was het gevolg ervan.
De Hubertusvereniging Vlaanderen, de vereniging die de jagers vertegenwoordigd, heeft voor de affiche een klacht ingediend bij het Centrum voor gelijkheid van Kansen en racismebestrijding. Volgens de jagers is de affiche van vogelbescherming een inbreuk op de antidiscriminatiewetgeving van 2007 wegens intimidatie.
Boete voor schieten watersnippen |
Roofvogelzwendelaars ook in hoger beroep veroordeeld
|
Nieuwe rechter om te spreken
|
Europees hof moet zich uitspreken over bijen-onvriendelijk pesticide |
De juriste Karin De Roo werd onlangs benoemd tot bestuursrechter bij de Raad voor Vergunningsbetwistingen. Dit is een rechtscollege waar je uitgereikte of geweigerde bouwvergunningen ‘(en binnenkort ook milieuvergunningen) kan ‘betwisten’ via een wat laagdrempeligere procedure dan de Raad van State.
Karin De Roo studeerde rechten in Gent en milieurecht in Leiden. Ze startte haar loopbaan in 1992 bij Natuurpunt, werkte twee jaar als wetenschappelijk medewerker bij de Gentse universiteit, vervolgens drie jaar op het kabinet van de Vlaamse minister van Ruimtelijke ordening , was dan wetenschappelijk medewerker bij het Instituut voor Bos en Natuuronderzoek, daarna zes jaar stedenbouwkundig ambtenaar van de stad Sint Niklaas en van 2008 tot en met dit jaar jurist bij het bij het advocatenbureau LDR. |
Het chemisch bedrijf Dow kreeg in juli dit jaar een goedkeuring om het insecticide Sulfoxaflor op de markt te brengen. Dat insecticide kan net als sommige neonicotinoïden schadelijk zijn voor bijen. Het Europese voedselagentschap Efsa gaf een negatief advies voor het gebruik van de insecticide.
Drie verenigingen stapten in oktober naar het Europese hof van justitie om te vergunning te laten vernietigen. Het gaat om Bee Life, een koepel van 13 nationale imkersverenigingen, het pesticide Action Network Europa, dat 35 milieuverenigingen uit 25 landen samenbrengt, en de Italiaanse imkersbond Unaapi. In België is Cari, Centre Apicole de Recherche et d’Information, lid van Bee Life. Etienne Bruneau van Cari: ‘Het is niet duidelijk wat de toxiciteit is van de nieuwe molecules en dat is een groot probleem. Bij de goedkeuringsprocedure werd niet voldoende getest om de gevolgen voor bijen in te schatten’. |
ANB: Dat onze cel Natuurinspectie mooi werkt levert, wisten we al langer dan vandaag
Ook het handhavingsrapport 2014 toont dat aan. Onze natuurinspecteurs stroopten vorig jaar meer dan ooit de mouwen op om controles uit te voeren in de Vlaamse open ruimte.
Vorig jaar was heel bijzonder. Het kenmerkte zich bijvoorbeeld door een recordaantal meldingen van overtredingen. Liefst 1.519 om precies te zijn, een stijging van ruim 50 procent in amper vier jaar tijd. Dat toont meteen ook de betere naambekendheid van Natuurinspectie aan.
Jammer genoeg brak ook het aantal vastgestelde overtredingen alle records, met in totaal 1.534 aanmaningen, processen-verbaal en verslagen van vaststelling. Opvallend is dat het aantal aanmaningen op vier jaar tijd bijna verdubbelde (van 461 naar 866) en dat het aantal pv’s in die periode met ongeveer twintig procent daalde (van 815 naar 653).
Een positieve tendens is ook dat meer en meer overtredingen echt tot sancties leiden. Van de 320 ANB-dossiers die de afdeling Milieuhandhaving van het departement LNE in 2014 behandelde, werden er 282 bestuurlijk beboet. En zo’n boete is niet van de poes, met een gemiddelde van 1.153 euro.
Nog enkele interessante cijfers: Natuurinspectie controleerde 1.122 jachtverloven en 4.740 visverloven. Het aantal in beslag genomen vogels daalde van 9.153 naar 2.658, het aantal vangtuigen deed dat van 1.078 naar 524. En het aantal gemelde dode roofvogels staat met 21 op het laagste peil sinds de start van de registratie in 2006; belangrijkste slachtoffer blijft de buizerd.
Meer info vind je in het handhavingsrapport 2014.
Vorig jaar was heel bijzonder. Het kenmerkte zich bijvoorbeeld door een recordaantal meldingen van overtredingen. Liefst 1.519 om precies te zijn, een stijging van ruim 50 procent in amper vier jaar tijd. Dat toont meteen ook de betere naambekendheid van Natuurinspectie aan.
Jammer genoeg brak ook het aantal vastgestelde overtredingen alle records, met in totaal 1.534 aanmaningen, processen-verbaal en verslagen van vaststelling. Opvallend is dat het aantal aanmaningen op vier jaar tijd bijna verdubbelde (van 461 naar 866) en dat het aantal pv’s in die periode met ongeveer twintig procent daalde (van 815 naar 653).
Een positieve tendens is ook dat meer en meer overtredingen echt tot sancties leiden. Van de 320 ANB-dossiers die de afdeling Milieuhandhaving van het departement LNE in 2014 behandelde, werden er 282 bestuurlijk beboet. En zo’n boete is niet van de poes, met een gemiddelde van 1.153 euro.
Nog enkele interessante cijfers: Natuurinspectie controleerde 1.122 jachtverloven en 4.740 visverloven. Het aantal in beslag genomen vogels daalde van 9.153 naar 2.658, het aantal vangtuigen deed dat van 1.078 naar 524. En het aantal gemelde dode roofvogels staat met 21 op het laagste peil sinds de start van de registratie in 2006; belangrijkste slachtoffer blijft de buizerd.
Meer info vind je in het handhavingsrapport 2014.