Oprichter Sun Parks Rudolf Van Moerkerke overleden
Op 9 december 2014 overleed de Oostendenaar Rudolf Van Moerkerke.
Bij VALK-lezers is Van Moerkerke het best gekend als de big chief van Sun Parks, het toerismebedrijf dat o.a. vakantieparken oprichtte in Oostende en Mol Rauw.
Het was Rudolf Van Moerkerke die, bij het losbarsten van de VALK-queeste om het natuurgebied Mol Rauw te beschermen, zei dat hij met een vliegtuig over de bos en natuurgebieden van Mol Rauw was gevlogen. Rudolf liet toen in de pers optekenen dat die uitgestrekte bossen er maar verlaten bijlagen, en dat het toch zo’n zonde was dat er niks nuttigers mee gedaan werd.
Van Moerkerke werd geboren in een eenvoudige familie. Zijn vader was koetsier, zijn moeder kamermeisje in een Oostends hotel. Van studeren kwam wegens de oorlog niks in huis. Als jonge gast wist hij een baantje te bemachtigen bij de federatie van Autobus en Autocaruitbaters. Daar gaf hij zijn ogen goed de kost. Hij zag de eerste Britse toeristen aankomen, en keek vooruit in de toekomst.
In 1953 kocht hij zijn eigen eerste bus en richtte de ‘West Belgium Coach Company’ op. Het bleef niet bij die ene bus, want het toerisme naar zuiderse landen als Spanje rees de pan uit. Al snel begon Van Moerkerke ook in luchtvaart te investeren. Hij had zelfs even een eigen luchtvaartmaatschappij, Air Belgium.
In 1968 begon hij met Sunair, dat half de jaren zeventig werd omgevormd tot Sun International. Dat bedrijf was enkele decennia marktleider van de toerismesector in België. Van Moerkerke kreeg snel door dat de toerist, naast reizen naar zuiderse landen, ook behoefte had aan korte vakanties dichter bij huis. Sun Parks werd opgericht. Dit was de Sun International-afdeling die de vakantieparken van Van Moerkerke oprichtte en beheerde.
Het moto van Van Moerkerke was ‘het moet vooral veel zijn’. Terwijl concurrent Center Parks bijvoorbeeld investeerde in vakantiehuisjes met een mooie aankleding en omgeving, koos Van Moerkerke voor de massa. De honderden vakantiehuisjes van Sun Parks oostduinkerke en De Haan, in 1987 volgens het bedrijf gebouwd in de stijl van traditionele vissershuisjes, zagen er hetzelfde uit als de even talrijke gebouwde vakantiehuisjes in Sun Parks Mol Rauw, dat in 1994 de deuren opende. Nochtans werden die Molse huisjes, volgens het bedrijf, opgericht in ‘Kempische hoevestijl’. Door die lokale stijl, aldus Sun Parks, zouden de vakantiehuisjes aan de kust en in de Kempische bossen perfect geïntegreerd zijn in de omgeving. De vakantiewoningen van Sun Parks Ardennen lijken dan weer verdacht veel op die van Sun Parks Mol.
Bij VALK-lezers is Van Moerkerke het best gekend als de big chief van Sun Parks, het toerismebedrijf dat o.a. vakantieparken oprichtte in Oostende en Mol Rauw.
Het was Rudolf Van Moerkerke die, bij het losbarsten van de VALK-queeste om het natuurgebied Mol Rauw te beschermen, zei dat hij met een vliegtuig over de bos en natuurgebieden van Mol Rauw was gevlogen. Rudolf liet toen in de pers optekenen dat die uitgestrekte bossen er maar verlaten bijlagen, en dat het toch zo’n zonde was dat er niks nuttigers mee gedaan werd.
Van Moerkerke werd geboren in een eenvoudige familie. Zijn vader was koetsier, zijn moeder kamermeisje in een Oostends hotel. Van studeren kwam wegens de oorlog niks in huis. Als jonge gast wist hij een baantje te bemachtigen bij de federatie van Autobus en Autocaruitbaters. Daar gaf hij zijn ogen goed de kost. Hij zag de eerste Britse toeristen aankomen, en keek vooruit in de toekomst.
In 1953 kocht hij zijn eigen eerste bus en richtte de ‘West Belgium Coach Company’ op. Het bleef niet bij die ene bus, want het toerisme naar zuiderse landen als Spanje rees de pan uit. Al snel begon Van Moerkerke ook in luchtvaart te investeren. Hij had zelfs even een eigen luchtvaartmaatschappij, Air Belgium.
In 1968 begon hij met Sunair, dat half de jaren zeventig werd omgevormd tot Sun International. Dat bedrijf was enkele decennia marktleider van de toerismesector in België. Van Moerkerke kreeg snel door dat de toerist, naast reizen naar zuiderse landen, ook behoefte had aan korte vakanties dichter bij huis. Sun Parks werd opgericht. Dit was de Sun International-afdeling die de vakantieparken van Van Moerkerke oprichtte en beheerde.
Het moto van Van Moerkerke was ‘het moet vooral veel zijn’. Terwijl concurrent Center Parks bijvoorbeeld investeerde in vakantiehuisjes met een mooie aankleding en omgeving, koos Van Moerkerke voor de massa. De honderden vakantiehuisjes van Sun Parks oostduinkerke en De Haan, in 1987 volgens het bedrijf gebouwd in de stijl van traditionele vissershuisjes, zagen er hetzelfde uit als de even talrijke gebouwde vakantiehuisjes in Sun Parks Mol Rauw, dat in 1994 de deuren opende. Nochtans werden die Molse huisjes, volgens het bedrijf, opgericht in ‘Kempische hoevestijl’. Door die lokale stijl, aldus Sun Parks, zouden de vakantiehuisjes aan de kust en in de Kempische bossen perfect geïntegreerd zijn in de omgeving. De vakantiewoningen van Sun Parks Ardennen lijken dan weer verdacht veel op die van Sun Parks Mol.
De Belgische vakantieparken rendeerden minder dan verwacht. Zo bleef het Molse Sun Parks jarenlang kampen met een te lage bezetting. Sun International werd in 1998 verkocht aan een Brits bedrijf. Toen later in Oostende een zekere Johan Van De Lanotte de lokale politieke nr 1 werd, taande ook de macht van Van Moerkerke in zijn thuisstad. Hij zelf zei daarover: ‘Twee hanen op één mesthoop, dat gaat niet’.
De zonen van Van Moerkerke waren gek op basket. Zo werd Rudolf de grote sponsor van VG Oostende, dat hij omdoopte in Sunair. We herinneren ons nog uit die periode een match van deze Oostendse basketbalclub in Israël. Eén van de gratis meegereisde supporters was de toenmalige Molse burgemeester Sus Luyten, als beloning voor bewezen diensten rond het omstreden Sun Parks vakantiedorp te Mol Rauw.
Rudolf Van Moerkerke, het toonbeeld van de hardwerkende doorzettende Vlaamse ondernemer, werd precies negentig jaar.
VALK en Sun Parks
In 1984 doken de eerste plannen op van Sun Parks om te Mol Rauw in natuurgebied een vakantiepark uit te bouwen. Een deel van de voorziene gronden was woninguitbreidingsgebied, een veel groter deel van de projectzone was natuurgebied.
Er was onmiddellijk veel tegenstand vanuit de milieubeweging. De Molse milieuadviesraad was koptrekker, maar de juridische kant van de zaak werd al snel door VALK opgenomen.
Sun International was in die tijd een zeer groot bedrijf met veel macht en bijzonder goede relaties met de regering. Iedereen voorspelde VALK een slechte afloop, want ‘tegen zulke machtige bedrijven kun je toch niets beginnen’.
Door de acties van VALK liep het hele project enorme vertraging op. Van Moerkerke liet zich in een interview ontvallen dat de VALK-acties zijn bedrijf 300 miljoen Belgische franken (nu: euro) kosten.
Toen Sun Parks Mol Rauw in 1994 eindelijk de deuren opende, was het project voor een groot deel beperkt tot de woonuitbreidingszone. Een veel kleiner deel dan gepland van het natuurgebied-bos en wateroppervlakte werd omgezet naar recreatiezone.
Onder impuls van de gemeente Mol besloot Sun Parks om grote delen natuurgebied van het meer van Mol Rauw toch als recreatiezone te gebruiken.
VALK maakte daarop gebruik van het nieuwe vorderingsrecht voor milieuschade. Deze wet laat milieuverenigingen toe onwettige en milieubelastende activiteiten via kortgeding te laten stilleggen. Die zaak won VALK, zowel voor de gewone rechtbank als voor het Hof van Beroep. Sun Parks moest alle recreatieve activiteiten in natuurgebied staken en op de grens van de natuurzone en de recreatiezone, zoals aangeduid op het gewestplan, een boeienlijn aanbrengen. De rechter kende VALK een dwangsomvergoeding van 50.000 bfr per dag toe indien Sun zich niet aan het vonnis zou houden.
En zo gebeurde. Sun trok zich niks van het vonnis aan, er kwam geen boeienlijn, enzovoorts. VALK liet de overtredingen in 1997 vaststellen door een deurwaarder, wat de vereniging, na de gebruikelijke juridische tegenspartelingen van de veroordeelde, 1.650.000 bfr opleverde.
In de zomer van 1998 was de boeienlijn op de grens tussen natuurgebied en recreatiezone opnieuw grotendeels verdwenen. Sun-watersporters konden ongestoord recreëren in natuurzones. VALK liet in 1998 een deurwaarder opnieuw de nodige vaststellingen doen en diende een eis in tot betalen van 1.200.000 bfr dwangsomgelden.
Ook ditmaal tekende Sun Parks verzet tegen de betaling aan bij de beslagrechter. Het juridische spelletje begon opnieuw maar werd beslecht in het voordeel van VALK.. Een latere poging van Sun Parks om alle vroegere vonnissen te laten herzien, en het gestorte geld terug te vorderen, mislukte.
Overzicht VALK-Sun-rechtszaken
Een kort overzicht van de gerechtelijke procedures welke door VALK werden gewonnen i.v.m. de Sun Parks-zaak.
Op de VALK-website vindt u meer info over VALK en Sun Parks
De zonen van Van Moerkerke waren gek op basket. Zo werd Rudolf de grote sponsor van VG Oostende, dat hij omdoopte in Sunair. We herinneren ons nog uit die periode een match van deze Oostendse basketbalclub in Israël. Eén van de gratis meegereisde supporters was de toenmalige Molse burgemeester Sus Luyten, als beloning voor bewezen diensten rond het omstreden Sun Parks vakantiedorp te Mol Rauw.
Rudolf Van Moerkerke, het toonbeeld van de hardwerkende doorzettende Vlaamse ondernemer, werd precies negentig jaar.
VALK en Sun Parks
In 1984 doken de eerste plannen op van Sun Parks om te Mol Rauw in natuurgebied een vakantiepark uit te bouwen. Een deel van de voorziene gronden was woninguitbreidingsgebied, een veel groter deel van de projectzone was natuurgebied.
Er was onmiddellijk veel tegenstand vanuit de milieubeweging. De Molse milieuadviesraad was koptrekker, maar de juridische kant van de zaak werd al snel door VALK opgenomen.
Sun International was in die tijd een zeer groot bedrijf met veel macht en bijzonder goede relaties met de regering. Iedereen voorspelde VALK een slechte afloop, want ‘tegen zulke machtige bedrijven kun je toch niets beginnen’.
Door de acties van VALK liep het hele project enorme vertraging op. Van Moerkerke liet zich in een interview ontvallen dat de VALK-acties zijn bedrijf 300 miljoen Belgische franken (nu: euro) kosten.
Toen Sun Parks Mol Rauw in 1994 eindelijk de deuren opende, was het project voor een groot deel beperkt tot de woonuitbreidingszone. Een veel kleiner deel dan gepland van het natuurgebied-bos en wateroppervlakte werd omgezet naar recreatiezone.
Onder impuls van de gemeente Mol besloot Sun Parks om grote delen natuurgebied van het meer van Mol Rauw toch als recreatiezone te gebruiken.
VALK maakte daarop gebruik van het nieuwe vorderingsrecht voor milieuschade. Deze wet laat milieuverenigingen toe onwettige en milieubelastende activiteiten via kortgeding te laten stilleggen. Die zaak won VALK, zowel voor de gewone rechtbank als voor het Hof van Beroep. Sun Parks moest alle recreatieve activiteiten in natuurgebied staken en op de grens van de natuurzone en de recreatiezone, zoals aangeduid op het gewestplan, een boeienlijn aanbrengen. De rechter kende VALK een dwangsomvergoeding van 50.000 bfr per dag toe indien Sun zich niet aan het vonnis zou houden.
En zo gebeurde. Sun trok zich niks van het vonnis aan, er kwam geen boeienlijn, enzovoorts. VALK liet de overtredingen in 1997 vaststellen door een deurwaarder, wat de vereniging, na de gebruikelijke juridische tegenspartelingen van de veroordeelde, 1.650.000 bfr opleverde.
In de zomer van 1998 was de boeienlijn op de grens tussen natuurgebied en recreatiezone opnieuw grotendeels verdwenen. Sun-watersporters konden ongestoord recreëren in natuurzones. VALK liet in 1998 een deurwaarder opnieuw de nodige vaststellingen doen en diende een eis in tot betalen van 1.200.000 bfr dwangsomgelden.
Ook ditmaal tekende Sun Parks verzet tegen de betaling aan bij de beslagrechter. Het juridische spelletje begon opnieuw maar werd beslecht in het voordeel van VALK.. Een latere poging van Sun Parks om alle vroegere vonnissen te laten herzien, en het gestorte geld terug te vorderen, mislukte.
Overzicht VALK-Sun-rechtszaken
Een kort overzicht van de gerechtelijke procedures welke door VALK werden gewonnen i.v.m. de Sun Parks-zaak.
- Stilleggen van de werken voor de eerste steenlegging Sun Parks door de rechtbank te Turnhout op 9/9/88
- Vernietiging addendum contract Sun-gemeente Mol door gemeenschapsminister Vandenbossche op 31/1/91
- Vernietiging bouwvergunning watersportcentrum Sun Parks door Hof van Beroep te Antwerpen op 3/3/92 .
- Veroordeling Sun Parks voor het illegaal gebruik van natuurgebied voor waterrecreatie door het Hof van Beroep te Antwerpen op 2/12/’96.
- Veroordeling Sun Parks tot betalen van 1.650.000 fr dwangsomgelden aan VALK, Turnhoutse beslagrechter, 15/1/98.
- Veroordeling Sun Parks tot betalen van 1.650.000 fr dwangsomgelden aan VALK, Hof van Beroep te Antwerpen, 4/1/1999
- Afwijzen vordering van Sun Parks om alle vorige vonnissen te herzien, Hof van Beroep te Antwerpen 7/2/2000
- Veroordeling Sun Parks tot betaling van 1.200.000 fr dwangsomgelden aan VALK, beslagrechter 6/12/2001
Op de VALK-website vindt u meer info over VALK en Sun Parks