De rechter spreekt...
Met windhonden-op hazen-stropers gepakt
In Groot Brittannië was jagen met windhonden op hazen heel populair. Deze Britse traditie, erg geliefd bij de hogere klasse, bestond al sinds de zestiende eeuw. Maar dank zij aanhoudend protest van natuur- en dierenrechtenorganisaties werd de praktijk in 2004 door de wet verboden. Heel diervriendelijk was deze jacht niet. Het eindigde steeds met een haas die door een meute honden aan stukken werd getrokken. Daarom zakken steeds vaker Engelse en Noord-Ierse jagers af naar de Oost- en Westvlaamse polders, Zeeland en Noord Frankrijk om daar met hun windhonden op hazen te jagen. Op deze open vlaktes kan de jacht goed gefilmd worden. Gokkers raden welke hond als eerste de haas te pakken krijgt of de meeste hazen doodbijt. Winnende gokkers kunnen tot 20.000 pond verdienen. Maar ook in ons land is zulke jacht verboden. In 2017 werden vijf Britten op deze hazenjacht betrapt. Ze sloegen op de vlucht, maar toen hun wagen crashte, kon de politie ze inrekenen. Op de eerste werkdag van 2018 moesten ze voor de eerste maal voor het gerecht verschijnen. Het parket vorderde zes maanden cel, waarvan de helft met uitstel, en een boete van 4.500 euro. Op 6 februari 2018 velde rechter Jan Van Den Berghe een streng vonnis: elk 9 maanden celstraf (met uitstel) en een boete van 8000 euro. Rechter Van Den Berghe: ‘Door de illegale jachtpraktijken hebben de jagers effectief schade toegebracht aan de natuur. Het hazenbestand gaat de laatste jaren achteruit. Het onbeheerd jagen, het louter plezier aan het doden en wellicht ook het winstbejag, is niet alleen een ernstig natuurmisdrijf, maar ook onethisch gedrag. Er werden geen dode hazen aangetroffen, wat erop wijst dat het de jagers alleen te doen was om plezier en winstbejag’. |
Jager veroordeeld voor schieten watersnip
Op 14 november 2013 werden jagers in het natuurgebied Turnhouts Vennengebied betrapt met 3 geschoten watersnippen in hun auto. De watersnip is een beschermde, zeldzame vogelsoort. Op de rode lijst komt ze voor als ‘ernstig bedreigd’. Eén jager, François D., bekende een snip te hebben geschoten, een andere jager zie van niets te weten.
Meer info over vogelbescherming Vlaanderen: www.vogelbescherming.be |
Nederland: rechtbank Den Haag gaat niet in op eis milieubeweging
Milieudefensie trok samen met 57 burgers in kortgeding naar de rechtbank omwille van de slechte Nederlandse luchtkwaliteit. Nederland haalt de Europese normen niet en milieudefensie wilde een uitspraak uitlokken waarin de Nederlandse Staat verplicht wordt die doelstellingen te halen.
In kortgeding lukte dat ook, maar de Nederlandse overheid liet een hogere rechtbank in Den Haag de zaak nog eens overdoen. En daar pakte het anders uit. De Haagse rechter betwistte niet dat de lucht op honderdvijftig meetplaatsen nog altijd niet schoon genoeg is. Maar hij vond niet dat de staat daar niets aan doet. ‘Met haar plannen werkt de overheid naar de Europese richtlijnen toe. Daarom zijn geen extra maatregelen op korte termijn nodig’ aldus de rechter.
Dat wordt spannend, want in België bereidt Greenpeace een gelijkaardig proces voor tegen de Waalse en Vlaamse overheid.
Maar ook als de milieubeweging verliest, zijn er positieve kanten aan de rechtszaak. Toen Nederland in kortgeding de zaak verloor, kondigde ze wel aan meer maatregelen te zullen nemen om de luchtkwaliteit te verbeteren.
Noorwegen: rechter laat oliewinning in Barentszzee toe
Voor de eerste keer in twintig jaar stelde de Noordse regering delen van de Barentszzee boven de Noordpoolcirkel open voor proefboringen voor oliewinning.
Twee milieugroeperingen, Greenpeace en Natuur en Jeugd, trokken naar de rechter om een verbod af te dwingen. Deze toestemming druist in tegen het grondwettelijk recht op een gezonde leefomgeving, argumenteerden de milieugroeperingen.
De rechter volgde die stelling niet. ‘Of Noorwegen genoeg doet voor het milieu en het klimaat en of het verstandig is om zo noordelijk en oostelijk olievelden te openen, zijn vragen die beter door politici worden beslecht’ zei de rechter begin januari. Ook is volgens de rechter het gevaar voor milieuschade beperkt en zijn er voldoende herstelmaatregelen voorzien.
Milieuverenigingen doen steeds vaker een beroep op grondwetten en internationale verdragen in hun strijd tegen overheidsbeslissingen die schade toebrengen aan het milieu. Voor Noorwegen was het de eerste dergelijke rechtszaak.
Milieudefensie trok samen met 57 burgers in kortgeding naar de rechtbank omwille van de slechte Nederlandse luchtkwaliteit. Nederland haalt de Europese normen niet en milieudefensie wilde een uitspraak uitlokken waarin de Nederlandse Staat verplicht wordt die doelstellingen te halen.
In kortgeding lukte dat ook, maar de Nederlandse overheid liet een hogere rechtbank in Den Haag de zaak nog eens overdoen. En daar pakte het anders uit. De Haagse rechter betwistte niet dat de lucht op honderdvijftig meetplaatsen nog altijd niet schoon genoeg is. Maar hij vond niet dat de staat daar niets aan doet. ‘Met haar plannen werkt de overheid naar de Europese richtlijnen toe. Daarom zijn geen extra maatregelen op korte termijn nodig’ aldus de rechter.
Dat wordt spannend, want in België bereidt Greenpeace een gelijkaardig proces voor tegen de Waalse en Vlaamse overheid.
Maar ook als de milieubeweging verliest, zijn er positieve kanten aan de rechtszaak. Toen Nederland in kortgeding de zaak verloor, kondigde ze wel aan meer maatregelen te zullen nemen om de luchtkwaliteit te verbeteren.
Noorwegen: rechter laat oliewinning in Barentszzee toe
Voor de eerste keer in twintig jaar stelde de Noordse regering delen van de Barentszzee boven de Noordpoolcirkel open voor proefboringen voor oliewinning.
Twee milieugroeperingen, Greenpeace en Natuur en Jeugd, trokken naar de rechter om een verbod af te dwingen. Deze toestemming druist in tegen het grondwettelijk recht op een gezonde leefomgeving, argumenteerden de milieugroeperingen.
De rechter volgde die stelling niet. ‘Of Noorwegen genoeg doet voor het milieu en het klimaat en of het verstandig is om zo noordelijk en oostelijk olievelden te openen, zijn vragen die beter door politici worden beslecht’ zei de rechter begin januari. Ook is volgens de rechter het gevaar voor milieuschade beperkt en zijn er voldoende herstelmaatregelen voorzien.
Milieuverenigingen doen steeds vaker een beroep op grondwetten en internationale verdragen in hun strijd tegen overheidsbeslissingen die schade toebrengen aan het milieu. Voor Noorwegen was het de eerste dergelijke rechtszaak.
Noorwegen: wolven afschieten mag niet
Als er ergens in Europa wolven zouden kunnen zitten, dan is het Noorwegen. Een groot land met een lage bevolkingsdichtheid en vol met uitgestrekte natuurgebieden. Maar in Noorwegen leven amper een 70-tal wolven, en dat vinden de Noren nog te veel. In 2016 besliste de Noorde regering dat van die 70 wolven er 47 (of veel meer dan de helft) afgeschoten moesten worden. Het WWF stapte naar de rechter, want de wolf is een Europees beschermde soort. Het besluit werd ingetrokken. Maar in 2017 reikte de Noorse overheid opnieuw een vergunning uit om 42 wolven af te schieten. WWF is opnieuw naar de rechter gegaan. Ter vergelijking: in Frankrijk leven nu een 360 wolven, in Duitsland een 400, in Roemenië een 2800 en in het bergachtige grensgebied van Spanje en Portugal struinen er meer dan 2000 wolven rond. |
De rechter zal spreken
De Klimaatzaak
Drie jaar geleden spande de vzw Klimaatzaak een rechtszaak aan tegen het klimaatbeleid van de vier Belgische overheden. Er is nog geen uitspraak, leefmilieuminister Schauvliege kon de zaak vertragen door communitaire stokken in de wielen te gooien.
Een groep bezorgde burgers besloten nu ook Vlaanderen te dagvaarden. Het initiatief werd genomen nadat in januari dit jaar bekend werd dat de luchtvervuiling in Vlaamse steden veel erger is dan gedacht. Eigenlijk bevindt heel Vlaanderen zich in de alarmzone. En volgens minister Schauvliege zal Vlaanderen ten vroegste in 2030 er in slagen de Europese normen, 40 microgram fijn stof per kubieke meter, te halen.
Die Europese norm is een bovengrens. Volgens de WereldGezondheisOrganisatie ligt de veilige gezondheidsgrens op 20 microgram.
Initiatiefnemer Thomas Goorden slaagde erin het nodige bedrag, 10.000 euro, te verzamelen. Onder andere schrijver Jeroen Olyslagers doneerde 2000 euro.
Oliereuzen VS voor rechter voor klimaatopwarming
De Amerikaanse steden Oakland en San Francisco hebben grote olie- en gasconcerns als Shell, Exxon Mobil, Chevron en BP voor de rechter gesleept.
De steden vinden dat de bedrijven moeten meebetalen voor de waterkeringswerken die ze uitvoeren. Die werken moeten de schade door stijgende zeespiegel in die steden beperken.De klagers stellen de bedrijven mede aansprakelijk voor de klimaatopwarming doordat ze de afgelopen jaren investeerden in fossiele brandstoffen.
Shell zegt dat ze de rol van energie in de klimaatopwarming al lang geleden hebben erkend en ondersteunen de afspraken van Parijs. ‘Maar’ aldus een woordvoerder van Shell, ‘we geloven dat klimaatverandering een brede maatschappelijke uitdaging is die moet worden aangepakt met degelijk overheidsbeleid en veranderingen bij het publiek, en niet via de rechtbank’.
Drie jaar geleden spande de vzw Klimaatzaak een rechtszaak aan tegen het klimaatbeleid van de vier Belgische overheden. Er is nog geen uitspraak, leefmilieuminister Schauvliege kon de zaak vertragen door communitaire stokken in de wielen te gooien.
Een groep bezorgde burgers besloten nu ook Vlaanderen te dagvaarden. Het initiatief werd genomen nadat in januari dit jaar bekend werd dat de luchtvervuiling in Vlaamse steden veel erger is dan gedacht. Eigenlijk bevindt heel Vlaanderen zich in de alarmzone. En volgens minister Schauvliege zal Vlaanderen ten vroegste in 2030 er in slagen de Europese normen, 40 microgram fijn stof per kubieke meter, te halen.
Die Europese norm is een bovengrens. Volgens de WereldGezondheisOrganisatie ligt de veilige gezondheidsgrens op 20 microgram.
Initiatiefnemer Thomas Goorden slaagde erin het nodige bedrag, 10.000 euro, te verzamelen. Onder andere schrijver Jeroen Olyslagers doneerde 2000 euro.
Oliereuzen VS voor rechter voor klimaatopwarming
De Amerikaanse steden Oakland en San Francisco hebben grote olie- en gasconcerns als Shell, Exxon Mobil, Chevron en BP voor de rechter gesleept.
De steden vinden dat de bedrijven moeten meebetalen voor de waterkeringswerken die ze uitvoeren. Die werken moeten de schade door stijgende zeespiegel in die steden beperken.De klagers stellen de bedrijven mede aansprakelijk voor de klimaatopwarming doordat ze de afgelopen jaren investeerden in fossiele brandstoffen.
Shell zegt dat ze de rol van energie in de klimaatopwarming al lang geleden hebben erkend en ondersteunen de afspraken van Parijs. ‘Maar’ aldus een woordvoerder van Shell, ‘we geloven dat klimaatverandering een brede maatschappelijke uitdaging is die moet worden aangepakt met degelijk overheidsbeleid en veranderingen bij het publiek, en niet via de rechtbank’.
De rechter spreekt niet
Lakse opvolging dierenmishandeling
Het gerecht seponeert massaal dossiers over dierenmishandeling. Het is een klacht van Gaia, en die klacht blijkt terecht.
Op twee jaar tijd werden 235 veroordelingen voor dierenmishandeling uitgesproken. Dat is weinig, want in die jaren 2015 en 2016, werden bijna zes op de tien van de klachten over dierenmishandeling zonder gevolg geklasseerd.
‘De realiteit is nog veel erger’ zegt Anthony Godfroid, advocaat voor Gaia. ‘De politie neemt de klachten over dierenmishandeling niet serieus. Daardoor raken veel zaken niet eens tot bij het parket. Bovendien is dat een mes dat langs twee kanten snijdt. Als het parket de zaken seponeert, is de politie ook minder geneigd om dossiers door te spelen’.
De woordvoerder van het Antwerpse parket, Ken Witpas, relativeert : ‘Vaak wordt over een zaak een minnelijke schikking getroffen, waarna de zaak wordt geseponeerd. Dat betekent dus niet dat er niets gebeurd’.
Een voorbeeld van zo een minnelijke schikking was dat van een kunstproject van Jan Fabre. In een film was te zien hoe met katten werd gegooid in het Antwerpse stadhuis. Eén van de katten, de rosse kater Cesar, hield er een blijvende kreupele poot aan over. Er ontstond grote verontwaardiging en de stad Antwerpen diende een klacht in tegen het productiehuis Regrads Productions. De klacht werd geseponeerd, maar de drie kattengooiers uit het filmpje betaalden een minnelijke schikking.
Er is nog een andere manier om een dierenmishandelingszaak tot voor het gerecht te krijgen, zegt Godfroid : 'Een rechtstreekse dagvaarding, maar dat is een dure procedure’. Gaia paste dit al met succes toe. Een voorbeeld is dat van een Belgisch-Turks stel uit Heusden-Zolder dat in de zomer van 2014 op vakantie vertrok naar Turkije. Hun huisdieren, drie honden en een kip, lieten ze achter in de tuin. Eén van de honden was vastgebonden met een ijzeren kabel. Als voedsel was wat brood uitgestrooid. Een buurvrouw die het gejank van de honden niet meer kon aanhoren belde de politie. De honden werden naar een dierenasiel overgebracht en de politie stelde een lijvig dossier op. Dat werd geseponeerd.
Door de rechtstreekse dagvaarding van Gaia kwam de zaak automatisch voor de strafrechter. Een jaar later werd Gaia in het gelijk gesteld door de correctionele rechtbank van Hasselt. Het stel uit Heusden-Zolder werd veroordeeld tot een geldboete en het terugbetalen van de kosten van het dierenasiel. 'Uit de vaststellingen blijkt dat de toestand van de dieren en hun levensomstandigheden erbarmelijk en schandalig waren’ aldus het vonnis.
Het gerecht seponeert massaal dossiers over dierenmishandeling. Het is een klacht van Gaia, en die klacht blijkt terecht.
Op twee jaar tijd werden 235 veroordelingen voor dierenmishandeling uitgesproken. Dat is weinig, want in die jaren 2015 en 2016, werden bijna zes op de tien van de klachten over dierenmishandeling zonder gevolg geklasseerd.
‘De realiteit is nog veel erger’ zegt Anthony Godfroid, advocaat voor Gaia. ‘De politie neemt de klachten over dierenmishandeling niet serieus. Daardoor raken veel zaken niet eens tot bij het parket. Bovendien is dat een mes dat langs twee kanten snijdt. Als het parket de zaken seponeert, is de politie ook minder geneigd om dossiers door te spelen’.
De woordvoerder van het Antwerpse parket, Ken Witpas, relativeert : ‘Vaak wordt over een zaak een minnelijke schikking getroffen, waarna de zaak wordt geseponeerd. Dat betekent dus niet dat er niets gebeurd’.
Een voorbeeld van zo een minnelijke schikking was dat van een kunstproject van Jan Fabre. In een film was te zien hoe met katten werd gegooid in het Antwerpse stadhuis. Eén van de katten, de rosse kater Cesar, hield er een blijvende kreupele poot aan over. Er ontstond grote verontwaardiging en de stad Antwerpen diende een klacht in tegen het productiehuis Regrads Productions. De klacht werd geseponeerd, maar de drie kattengooiers uit het filmpje betaalden een minnelijke schikking.
Er is nog een andere manier om een dierenmishandelingszaak tot voor het gerecht te krijgen, zegt Godfroid : 'Een rechtstreekse dagvaarding, maar dat is een dure procedure’. Gaia paste dit al met succes toe. Een voorbeeld is dat van een Belgisch-Turks stel uit Heusden-Zolder dat in de zomer van 2014 op vakantie vertrok naar Turkije. Hun huisdieren, drie honden en een kip, lieten ze achter in de tuin. Eén van de honden was vastgebonden met een ijzeren kabel. Als voedsel was wat brood uitgestrooid. Een buurvrouw die het gejank van de honden niet meer kon aanhoren belde de politie. De honden werden naar een dierenasiel overgebracht en de politie stelde een lijvig dossier op. Dat werd geseponeerd.
Door de rechtstreekse dagvaarding van Gaia kwam de zaak automatisch voor de strafrechter. Een jaar later werd Gaia in het gelijk gesteld door de correctionele rechtbank van Hasselt. Het stel uit Heusden-Zolder werd veroordeeld tot een geldboete en het terugbetalen van de kosten van het dierenasiel. 'Uit de vaststellingen blijkt dat de toestand van de dieren en hun levensomstandigheden erbarmelijk en schandalig waren’ aldus het vonnis.